'Mijn slaap is leeg,' zegt mijn zoon. 'Vorige nacht heb ik zo diep geslapen dat alles op is.'
Ik knik en stop hem in. Hij balanceert tussen geloof en ongeloof; dat typisch Nederlandse schemergebied waar we allemaal hebben rondgedwaald.
'Zit het raam goed dicht?' vraagt hij.
Even later hoor ik hem roepen. Ik ga naar hem toe om te vragen wat er is. Hij heeft een draak tussen zichzelf en het raam geposteerd. Vikinghelm op zijn hoofd. Schild naast hem.
'Ja, het andere raam is ook dicht', zeg ik.
De volgende ochtend vind ik zijn bed leeg. De verlaten vikinghelm op het hoofdeinde, zwaard op de vloer. Ik volg het spoor naar de badkamer. Daar, in de vensterloze kamer, ligt de leeggeslapen gelovige; op de vloer in een zelfgemaakt bed van handdoeken. De playmobil Sint en Piet staan op de rand van het bad.
'Kom, grote man,' zeg ik. 'Tijd om naar school te gaan.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten